Η Διατσέντα Φανού- Φουσκαρίνη γεννήθηκε στην Ανδραβίδα Ηλείας όπου ζει μόνιμα με το σύζυγό της Ανδρέα Φουσκαρίνη συγγραφέα, Λυκειάρχη και τους δυο γιους της Κωνσταντίνο και Γιώργο. Γονείς της ο Παναγιώτης Φανός και η Γεωργία Τριανταφυλλοπούλου.
Σπούδασε στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Οικιακή Οικονομία και Διαιτολογία και επιμορφώθηκε στη Συμβουλευτική και στον Επαγγελματικό Προσανατολισμό το 1999 στο Παιδαγωγικό τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών.
Ξεκίνησε την επαγγελματική της σταδιοδρομία το 1983 από το Γραφείο Γεωργικής ανάπτυξης Λεχαινών ως καθηγήτρια αγροτικής οικιακής οικονομίας και δραστηριοποιήθηκε στον κάμπο της Ηλείας σε επιμορφωτικά προγράμματα του Υπουργείου Γεωργίας για την αγροτική οικογένεια και ειδικά για την Ελληνίδα αγρότισσα.
Από το 1992 εργάζεται στο Γυμνάσιο Λεχαινών υλοποιώντας παράλληλα με το διδακτικό της έργο και εκπαιδευτικά προγράμματα ευρωπαϊκά και νομαρχιακά που στοχεύουν στη δημιουργία του «ανοιχτού σχολείου» του μέλλοντος που συνδέεται με την κοινωνία και τον κόσμο της εργασίας.
Από το 2000 είναι υπεύθυνη ως καθηγήτρια σύμβουλος Σ.Ε.Π του Γραφείου Επαγγελματικού Προσανατολισμού του Γυμνασίου Λεχαινών και δραστηριοποιείται σε θέματα συμβουλευτικής, αγοράς εργασίας και προσανατολισμού των μαθητών και των νέων γενικότερα.
Η συμμετοχή της σε κοινωνικές δράσεις και η παρουσία της στο πολιτιστικό γίγνεσθαι είναι συνεχής, καθώς έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου Γυναικών Ανδραβίδας, και του συλλόγου Γονέων και κηδεμόνων Δημοτικού και Γυμνασίου Ανδραβίδας, μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου, της σχολικής επιτροπής του Δήμου Ανδραβίδας, της Μορφωτικής Ένωσης Λεχαινών «Ο Ανδρέας Καρκαβίτσας», του συλλόγου αιμοδοτών Λεχαινών, της Φιλαρμονικής Εταιρείας «Ο Αρίων» Ανδραβίδας, του αθλητικού σωματείου ΔΑΦΝΗ Ανδραβίδας κ.λ.π..
Είναι επίσης Νομαρχιακή Σύμβουλος της πλειοψηφίας μετά τις τελευταίες εκλογές για τον α΄ και β’ βαθμό Τοπικής αυτοδιοίκησης.
Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του Σεπτεμβρίου 2007 στην Ηλεία είναι υπεύθυνη του Γραφείου Εθελοντισμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηλείας.
Τέλος έχει παρουσιάσει θέματα εκπαιδευτικού και επιστημονικού χαρακτήρα σε σεμινάρια και σε ανοικτές ημερίδες, στην τοπική κοινωνία.
Ανδραβίδα 13 /6 /2008
Διατσέντα Φανού- Φουσκαρίνη
Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009
29ο Συμπόσιο Ποίησης
Ξεκίνησε από την Πέμπτη, 2 Ιουλίου το 29ο Συμπόσιο Ποίησης στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Πάτρας. Η πρώτη μέρα, όπως είχε προαναγγελθεί, ήταν αφιερωμένη στους Ηλείους ποιητές μετά το 1950.
Η συνεδρίαση άρχισε με εισήγηση του Ανδρέα Φουσκαρίνη για τους Ηλείους ποιητές που δημοσίευσαν έργα τους μετά το 1950. Η εισήγηση ξεκίνησε με το ρητορικό ερώτημα αν νομιμοποιούμαστε να μιλάμε για ποίηση της Ηλείας απολύτως ξεκομμένα από την υπόλοιπη Ελληνική Ποίηση. Η απάντηση ήταν βέβαια αρνητική και μόνο για λόγους έρευνας, μελέτης και μεθοδολογίας μπορούμε να μιλάμε μόνο για την Ηλεία.
Στη συνέχεια ο ομιλητές αναφέρθηκε με λίγα λόγια στο ποιους θεωρούμε Ηλείους ποιητές και σε τι διαφοροποιούνται από τους υπόλοιπους Έλληνες ποιητές. Ακολούθως έγινε μια πλήρης σχεδόν αναφορά σε όλους τους Ηλείους ποιητές με ιδιαίτερο βάρος στον Τάκη Δόξα, το Φώτο Πασχαλινό, στους ποιητές που εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 1940 γύρω από το περιοδικό «Οδυσσέας» και τον «Πυργιώτικο Παρνασσό», σ’ εκείνους που χάθηκαν πρόωρα χωρίς να μπορέσουν να ξεδιπλώσουν πλήρως το μεγάλο ταλέντο τους, όπως ο Νίκος Καχτίτσης, ο Δημήτρης Μορτόγιας και ο Κώστας Οικονόμου, στην ξεχωριστή περίπτωση του Χρίστου Λάσκαρη από το Χάβαρι, στον Ηλία Γκρη, το Στάθη Κουτσούνη, το Διονύση Κράγκαρη και την ομάδα των περιοδικών «Διάλογος» και «Εκ Παραδρομής» των Λεχαινών, και σε πολλούς άλλους όπως ο Ιωσήφ Αργυρίου, ο Γιώργος Γώτης, ο Θανάσης Τσίρος, ο Βαγγέλης Αποστολόπουλος, ο Π.Α.Σινόπουλος,κ.λπ.
Ιδιαίτερο βάρος δόθηκε στον Τάκη Σινόπουλο και το Γιώργη Παυλόπουλο που το έργο τους αποτελεί ό,τι πιο σημαντικό δημιουργήθηκε στην Ηλεία στο χώρο της Ποίησης κατά τον 20ο αιώνα.
Στη συνέχεια ο Κώστας Καπέλας και ο Σωκράτης Σκαρτσής διάβασαν ποιήματα του Τάκη Σινόπουλου, του Γιώργη Παυλόπουλου, του Χρίστου Λάσκαρη και του Γιώργου Παναγουλόπουλου ενώ ο Ηλίας Γκρης αναφέρθηκε δια μακρών στο έργο του Σινόπουλου και ο Στάθης Κουτσούνης στο έργο του Παυλόπουλου και του Λάσκαρη.
Στο δεύτερο μέρος της συνεδρίασης διάβασαν ποιήματά τους οι Ηλείοι ποιητές που παρακολουθούσαν τις εργασίες του Συμποσίου, ο Ηλίας Γκρης δηλαδή, ο Τάσος Γαλάτης που κατάγεται από τη Νέα Φιγαλεία, ο Θανάσης Τσίρος από το Νησί της Βάρδας, ο Στάθης Κουτσούνης και ο Ανδρέας Φουσκαρίνης. Τις συνεδριάσεις και τις αναγνώσεις των ποιημάτων παρακολούθησε πλήθος κόσμου. Τις επόμενες ημέρες το Συμπόσιο θα ασχοληθεί με το μοντερνισμό στην Ποίηση και θα διαβάσουν ποιήματά τους πολλοί ακόμη ποιητές από άλλα μέρη της Ελλάδας.
( Ολόκληρο το κείμενο της εισήγησης του Φουσκαρίνη στο: afouskarinis.blogspot.com)
Η συνεδρίαση άρχισε με εισήγηση του Ανδρέα Φουσκαρίνη για τους Ηλείους ποιητές που δημοσίευσαν έργα τους μετά το 1950. Η εισήγηση ξεκίνησε με το ρητορικό ερώτημα αν νομιμοποιούμαστε να μιλάμε για ποίηση της Ηλείας απολύτως ξεκομμένα από την υπόλοιπη Ελληνική Ποίηση. Η απάντηση ήταν βέβαια αρνητική και μόνο για λόγους έρευνας, μελέτης και μεθοδολογίας μπορούμε να μιλάμε μόνο για την Ηλεία.
Στη συνέχεια ο ομιλητές αναφέρθηκε με λίγα λόγια στο ποιους θεωρούμε Ηλείους ποιητές και σε τι διαφοροποιούνται από τους υπόλοιπους Έλληνες ποιητές. Ακολούθως έγινε μια πλήρης σχεδόν αναφορά σε όλους τους Ηλείους ποιητές με ιδιαίτερο βάρος στον Τάκη Δόξα, το Φώτο Πασχαλινό, στους ποιητές που εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 1940 γύρω από το περιοδικό «Οδυσσέας» και τον «Πυργιώτικο Παρνασσό», σ’ εκείνους που χάθηκαν πρόωρα χωρίς να μπορέσουν να ξεδιπλώσουν πλήρως το μεγάλο ταλέντο τους, όπως ο Νίκος Καχτίτσης, ο Δημήτρης Μορτόγιας και ο Κώστας Οικονόμου, στην ξεχωριστή περίπτωση του Χρίστου Λάσκαρη από το Χάβαρι, στον Ηλία Γκρη, το Στάθη Κουτσούνη, το Διονύση Κράγκαρη και την ομάδα των περιοδικών «Διάλογος» και «Εκ Παραδρομής» των Λεχαινών, και σε πολλούς άλλους όπως ο Ιωσήφ Αργυρίου, ο Γιώργος Γώτης, ο Θανάσης Τσίρος, ο Βαγγέλης Αποστολόπουλος, ο Π.Α.Σινόπουλος,κ.λπ.
Ιδιαίτερο βάρος δόθηκε στον Τάκη Σινόπουλο και το Γιώργη Παυλόπουλο που το έργο τους αποτελεί ό,τι πιο σημαντικό δημιουργήθηκε στην Ηλεία στο χώρο της Ποίησης κατά τον 20ο αιώνα.
Στη συνέχεια ο Κώστας Καπέλας και ο Σωκράτης Σκαρτσής διάβασαν ποιήματα του Τάκη Σινόπουλου, του Γιώργη Παυλόπουλου, του Χρίστου Λάσκαρη και του Γιώργου Παναγουλόπουλου ενώ ο Ηλίας Γκρης αναφέρθηκε δια μακρών στο έργο του Σινόπουλου και ο Στάθης Κουτσούνης στο έργο του Παυλόπουλου και του Λάσκαρη.
Στο δεύτερο μέρος της συνεδρίασης διάβασαν ποιήματά τους οι Ηλείοι ποιητές που παρακολουθούσαν τις εργασίες του Συμποσίου, ο Ηλίας Γκρης δηλαδή, ο Τάσος Γαλάτης που κατάγεται από τη Νέα Φιγαλεία, ο Θανάσης Τσίρος από το Νησί της Βάρδας, ο Στάθης Κουτσούνης και ο Ανδρέας Φουσκαρίνης. Τις συνεδριάσεις και τις αναγνώσεις των ποιημάτων παρακολούθησε πλήθος κόσμου. Τις επόμενες ημέρες το Συμπόσιο θα ασχοληθεί με το μοντερνισμό στην Ποίηση και θα διαβάσουν ποιήματά τους πολλοί ακόμη ποιητές από άλλα μέρη της Ελλάδας.
( Ολόκληρο το κείμενο της εισήγησης του Φουσκαρίνη στο: afouskarinis.blogspot.com)
Κυριακή 5 Ιουλίου 2009
Μετανάστευση και Μετανάστες
Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης είναι δύο χωριστά ζητήματα που αποτελούν ένα πολύπλοκο θέμα που δεν επιλύεται άμεσα και εύκολα με ακραίους χειρισμούς, όπως πολλοί πολιτικοί διατείνονται. Και αυτό διότι είναι ένα κοινωνικοοικονομικό και συνάμα πολιτικό ζήτημα που όσο η παγκοσμιοποίηση και οι ανισότητες στο μοίρασμα του πλούτου θα βαθαίνουν, οι πόλεμοι και οι κλιματικές αλλαγές θα εντείνονται τόσο το μεταναστευτικό θα παραμένει ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα.
Στην Ελλάδα δεν λείπουν οι ακραίες φωνές για λύσεις οι οποίες τω όντι δε μπορούν να διευθετήσουν το θέμα ούτε να σταματήσουν δια μιας τη λαθραία εισαγωγή κατατρεγμένων σε μιαν εποχή συνεχών μετακινήσεων όπως είναι ο 21ος αιώνας. Θα βοηθούσε τη σκέψη μας μια μικρή ιστορική αναδρομή στην Ευρώπη στα μέσα του 18ου έως το τέλος του 19ου αιώνα που η Βιομηχανική Επανάσταση δημιούργησε πλήθος ξεριζωμένων ανθρώπων που από την ύπαιθρο κατέκλυσαν τις άκριες των πόλεων, χωρίς ταυτότητα, χωρίς πατρίδα, περιθωριοποιημένοι, μέσα στην αθλιότητα και την πείνα, ανέπτυσσαν παραβατική συμπεριφορά και ενίοτε εγκληματική. Το αποτέλεσμα; ήταν η πρόκληση φοβικών αντιδράσεων από τη μεσαία τάξη με κατασταλτικές δράσεις από την έννομη τάξη οι οποίες ανακύκλωναν το πρόβλημα γεμίζοντας τις φυλακές της Αυστραλίας της Ν. Ζηλανδίας κ.λπ. με χιλιάδες άμοιρων κατατρεγμένων.
‘Όπως αντιλαμβάνεστε οι ομοιότητες των προηγούμενων αιώνων είναι κοινές στο χάρτη του μεταναστευτικού προβλήματος που βιώνουμε στην Ελλάδα και την Ευρώπη τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Πώς διευθετήθηκε το πρόβλημα τότε και πώς σταμάτησαν οι ακραίες αντιδράσεις είναι γνωστό. Με την υιοθέτηση και την εφαρμογή βεβαίως κοινωνικών αντισταθμιστικών μέτρων και τη δημιουργία δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης και πρόνοιας. Δηλαδή μέτρα για την ένταξη των πληθυσμών στον κοινωνικό ιστό όπως δωρεάν δημόσια εκπαίδευση, σχολική σίτιση, ρύθμιση της εργατικής νομοθεσίας, κοινωνική ασφάλιση, δικαίωμα ψήφου.
Είναι μεγαλύτερη από ποτέ η πρόκληση ως κοινωνία που έχει δώσει μετανάστες ν α σταματήσουμε τις όποιες κραυγές ρατσισμού και ξενοφοβίας και να λειτουργήσουμε με μεγαλύτερη ευαισθησία και ανεκτικότητα για τους πληθυσμούς που ήδη κινούνται απ’ άκρη σ’ άκρη άμοιροι και απροστάτευτοι.
Είναι η ευκαιρία μας ως δημοκρατική χώρα να προστατέψουμε τους μετανάστες άσχετα με τον τρόπο που ήρθαν στην Ελλάδα, και πέρα από το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης που αναμφισβήτητα σημαίνει καλύτερη φύλαξη συνόρων ενδελεχέστερο έλεγχο των αιτούντων παραμονής κ.λ.π .Θα ήταν πολύ σημαντικό στην Ηλεία, που δεχόμαστε ολόκληρο το έτος μετανάστες, μέσα από ένα συνέδριο της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και της ΤΕΔΚ να βλέπαμε συνολικά το ζήτημα , ξεκινώντας από την καταγραφή όλων αυτών των ανθρώπων, την υγειονομική τους παρακολούθηση, τη λειτουργία σχολείων απογευματινών για την εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας, τη δημιουργία ξενώνων για τη φιλοξενία των εποχιακά απασχολουμένων και τελειώνοντας με τη διδασκαλία της δικής τους γλώσσας και ιστορίας για να μη χάνουν την ταυτότητά τους.. Έτσι οι μετανάστες αποκτούν δικαιώματα εντάσσονται στον κοινωνικό ιστό μα συνάμα αποκτούν και υποχρεώσεις εκείνες του πολίτη , Είναι ώρα ευθύνης για όλους μας και ειδικά του κεντρικού κράτους που πρέπει να χρηματοδοτήσει τέτοιες δράσεις.
Διατσέντα Φανού Φουσκαρίνη, Καθηγήτρια νομαρχιακή σύμβουλος.
Στην Ελλάδα δεν λείπουν οι ακραίες φωνές για λύσεις οι οποίες τω όντι δε μπορούν να διευθετήσουν το θέμα ούτε να σταματήσουν δια μιας τη λαθραία εισαγωγή κατατρεγμένων σε μιαν εποχή συνεχών μετακινήσεων όπως είναι ο 21ος αιώνας. Θα βοηθούσε τη σκέψη μας μια μικρή ιστορική αναδρομή στην Ευρώπη στα μέσα του 18ου έως το τέλος του 19ου αιώνα που η Βιομηχανική Επανάσταση δημιούργησε πλήθος ξεριζωμένων ανθρώπων που από την ύπαιθρο κατέκλυσαν τις άκριες των πόλεων, χωρίς ταυτότητα, χωρίς πατρίδα, περιθωριοποιημένοι, μέσα στην αθλιότητα και την πείνα, ανέπτυσσαν παραβατική συμπεριφορά και ενίοτε εγκληματική. Το αποτέλεσμα; ήταν η πρόκληση φοβικών αντιδράσεων από τη μεσαία τάξη με κατασταλτικές δράσεις από την έννομη τάξη οι οποίες ανακύκλωναν το πρόβλημα γεμίζοντας τις φυλακές της Αυστραλίας της Ν. Ζηλανδίας κ.λπ. με χιλιάδες άμοιρων κατατρεγμένων.
‘Όπως αντιλαμβάνεστε οι ομοιότητες των προηγούμενων αιώνων είναι κοινές στο χάρτη του μεταναστευτικού προβλήματος που βιώνουμε στην Ελλάδα και την Ευρώπη τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Πώς διευθετήθηκε το πρόβλημα τότε και πώς σταμάτησαν οι ακραίες αντιδράσεις είναι γνωστό. Με την υιοθέτηση και την εφαρμογή βεβαίως κοινωνικών αντισταθμιστικών μέτρων και τη δημιουργία δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης και πρόνοιας. Δηλαδή μέτρα για την ένταξη των πληθυσμών στον κοινωνικό ιστό όπως δωρεάν δημόσια εκπαίδευση, σχολική σίτιση, ρύθμιση της εργατικής νομοθεσίας, κοινωνική ασφάλιση, δικαίωμα ψήφου.
Είναι μεγαλύτερη από ποτέ η πρόκληση ως κοινωνία που έχει δώσει μετανάστες ν α σταματήσουμε τις όποιες κραυγές ρατσισμού και ξενοφοβίας και να λειτουργήσουμε με μεγαλύτερη ευαισθησία και ανεκτικότητα για τους πληθυσμούς που ήδη κινούνται απ’ άκρη σ’ άκρη άμοιροι και απροστάτευτοι.
Είναι η ευκαιρία μας ως δημοκρατική χώρα να προστατέψουμε τους μετανάστες άσχετα με τον τρόπο που ήρθαν στην Ελλάδα, και πέρα από το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης που αναμφισβήτητα σημαίνει καλύτερη φύλαξη συνόρων ενδελεχέστερο έλεγχο των αιτούντων παραμονής κ.λ.π .Θα ήταν πολύ σημαντικό στην Ηλεία, που δεχόμαστε ολόκληρο το έτος μετανάστες, μέσα από ένα συνέδριο της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και της ΤΕΔΚ να βλέπαμε συνολικά το ζήτημα , ξεκινώντας από την καταγραφή όλων αυτών των ανθρώπων, την υγειονομική τους παρακολούθηση, τη λειτουργία σχολείων απογευματινών για την εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας, τη δημιουργία ξενώνων για τη φιλοξενία των εποχιακά απασχολουμένων και τελειώνοντας με τη διδασκαλία της δικής τους γλώσσας και ιστορίας για να μη χάνουν την ταυτότητά τους.. Έτσι οι μετανάστες αποκτούν δικαιώματα εντάσσονται στον κοινωνικό ιστό μα συνάμα αποκτούν και υποχρεώσεις εκείνες του πολίτη , Είναι ώρα ευθύνης για όλους μας και ειδικά του κεντρικού κράτους που πρέπει να χρηματοδοτήσει τέτοιες δράσεις.
Διατσέντα Φανού Φουσκαρίνη, Καθηγήτρια νομαρχιακή σύμβουλος.
Τρίτη 30 Ιουνίου 2009
Η μετάβαση των εφήβων από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ή την κατάρτιση
Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων για την εισαγωγή των νέων φοιτητών στα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ της χώρας γίνεται επίκαιρη η έννοια τα μετάβασης και μάλιστα εν προκειμένω, για τους πτυχιούχους της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που είναι υποψήφιοι φοιτητές στα παραπάνω Ιδρύματα.
Η Γ ’ τάξη Λυκείου - ανέκαθεν υπήρξε σταθμός για την παραπέρα
πορεία των τελειοφοίτων προς την επαγγελματική κατάρτιση , την
απασχόληση ή τις σπουδές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση . Ειδικά σήμερα ,
με την αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ , οι
σπουδές στο Ενιαίο Λύκειο και ιδιαίτερα οι επιδόσεις στα μαθήματα της
Γ ’ τάξης , καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον των μαθητών . Όσοι πάρουν
το απολυτήριο , έχουν μεγάλη πιθανότητα να βρουν μια θέση σε ένα Τμήμα
της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης . Ανάλογα βέβαια και με τις προτιμήσεις τους ,
η υψηλή βαθμολογία παρέχει πρόσβαση στα Τμήματα ‘’ ζήτησης ’’
( η κοινή γνώμη φαίνεται να αξιολογεί τα τμήματα Ιατρικής ,
Πληροφορικής , Νομικής , Μηχανολόγων Μηχανικών , ΜΜΕ κ ..).
Πόσο προετοιμασμένα είναι τα παιδιά μας γι’αυτό το πέρασμα από το Λύκειο στο Πανεπιστήμιο ; Είναι εύκολη υπόθεση να βρεθείς από τα θρανία του σχολείου στο Πανεπιστήμιο ή στα ΑΤΕΙ ;
Η σχολική ζωή μάλλον χαρακτηρίζεται από την καθημερινή παρουσία στην τάξη , το ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου και τη συνεχή αξιολόγηση από τους καθηγητές . Οι γονείς έρχονται στο σχολείο , ρωτούν για την πρόοδο των παιδιών τους και τα καθοδηγούν στην προσπάθειά τους . Οι σπουδές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αντίθετα, χαρακτηρίζονται από ευέλικτα προγράμματα , που σε κάποιες περιπτώσεις
γίνονται ατομικά προγράμματα σπουδών , ανάλογα με τα μαθήματα επιλογής
που δηλώνει ο φοιτητής . Χρειάζεται σοβαρή προσπάθεια , αν ο σπουδαστής
δεν είναι προετοιμασμένος , για να αντιληφθεί την ποικιλία των μαθημάτων , τις
διαφορετικές αίθουσες , τους διδάσκοντες καθηγητές και τα πάμπολλα
σημειώματα στους πίνακες ανακοινώσεων , να καταρτίσει το πρόγραμμά του ,
να αρχίσει έγκαιρα την παρακολούθηση μαθημάτων , να προμηθευτεί τα
συγγράμματα και να ξεκινήσει τη μελέτη του . Η ένταξη σε φοιτητικές
συντροφιές , η ψυχαγωγία στο πλαίσιο της φοιτητικής ζωής , έχει για αρκετούς
φοιτητές κάποιες δυσκολίες , όπως και η προσωπική ζωή στο σπίτι , ιδιαίτερα
για όσους προέρχονται από άλλες πόλεις .
Η προετοιμασία του υποψήφιου φοιτητή για την ομαλή μετάβασή του στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ή την Κατάρτιση όσο απαραίτητη κι αν φαίνεται , είναι ελλιπής , μέσα στην αδιάκοπη προσπάθειά του να διατηρεί καλούς βαθμούς σε όλα τα μαθήματα . Χρειάζεται προσωπική προσπάθεια για να βρει πληροφορίες , να συζητήσει με σπουδαστές , να μάθει για τη φοιτητική ζωή . Χρειάζεται το ίδιο το σχολείο να οργανώνει επισκέψεις με τους μαθητές σε ένα κοντινό ίδρυμα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης ή Κατάρτισης .
Χρειάζεται και η οικογένεια να βοηθήσει και σ ’ αυτόν τον τομέα το παιδί , που
στην Γ ’ τάξη φορτίζεται με τη συνήθως φιλότιμη προσπάθεια να επιτύχει
υψηλή βαθμολογία σε όλα τα μαθήματα .
Οι προτάσεις που ακολουθούν αποτελούν παραδείγματα βοήθειας προς
τον / έφηβο / πάντοτε μέσα σε κλίμα αποδοχής , αγάπης και στήριξης από
τους γονείς :
Συζητήσεις σχετικά με το πώς αντιλαμβάνεται τη φοιτητική ζωή και τις
υποχρεώσεις του /. Στις συζητήσεις αυτές καλό είναι να συμμετέχει
μέλος της οικογένειας που έχει ανώτερες ή ανώτατες σπουδές .
Επίσκεψη στο ίδρυμα που υπολογίζει να περάσει , ώστε να αναγνωρίσει
τους χώρους , τον κόσμο και την ατμόσφαιρα της νέας κατάστασης
Επιβεβαίωση της εμπιστοσύνης προς τον / υποψήφιο / ή φοιτητή /
Διευκόλυνση για την εξεύρεση στέγης , σε περίπτωση που η επιτυχία είναι
σε άλλο μέρος .
Συζήτηση με ειλικρίνεια για θέματα οικονομικά . Αν υπάρχει ανάγκη ,
μπορεί και ο / νέος / να βοηθήσει τον οικογενειακό προϋπολογισμό, με
εργασία μερικής απασχόλησης .
Διευκόλυνση για συντροφιά με άλλους υποψήφιους ή επιτυχόντες .
Κατά το δυνατόν συνεχής ενημέρωση των γονέων και των
ενδιαφερομένων σε θέματα που αφορούν τις σπουδές, από εφημερίδες
και άλλα έγκυρα έντυπα .
Διατσέντα Φανού Φουσκαρίνη
Καθηγήτρια σύμβουλος Γραφείου ΣΕΠ Γυμνασίου Λεχαινών
Η Γ ’ τάξη Λυκείου - ανέκαθεν υπήρξε σταθμός για την παραπέρα
πορεία των τελειοφοίτων προς την επαγγελματική κατάρτιση , την
απασχόληση ή τις σπουδές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση . Ειδικά σήμερα ,
με την αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ , οι
σπουδές στο Ενιαίο Λύκειο και ιδιαίτερα οι επιδόσεις στα μαθήματα της
Γ ’ τάξης , καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον των μαθητών . Όσοι πάρουν
το απολυτήριο , έχουν μεγάλη πιθανότητα να βρουν μια θέση σε ένα Τμήμα
της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης . Ανάλογα βέβαια και με τις προτιμήσεις τους ,
η υψηλή βαθμολογία παρέχει πρόσβαση στα Τμήματα ‘’ ζήτησης ’’
( η κοινή γνώμη φαίνεται να αξιολογεί τα τμήματα Ιατρικής ,
Πληροφορικής , Νομικής , Μηχανολόγων Μηχανικών , ΜΜΕ κ ..).
Πόσο προετοιμασμένα είναι τα παιδιά μας γι’αυτό το πέρασμα από το Λύκειο στο Πανεπιστήμιο ; Είναι εύκολη υπόθεση να βρεθείς από τα θρανία του σχολείου στο Πανεπιστήμιο ή στα ΑΤΕΙ ;
Η σχολική ζωή μάλλον χαρακτηρίζεται από την καθημερινή παρουσία στην τάξη , το ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου και τη συνεχή αξιολόγηση από τους καθηγητές . Οι γονείς έρχονται στο σχολείο , ρωτούν για την πρόοδο των παιδιών τους και τα καθοδηγούν στην προσπάθειά τους . Οι σπουδές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αντίθετα, χαρακτηρίζονται από ευέλικτα προγράμματα , που σε κάποιες περιπτώσεις
γίνονται ατομικά προγράμματα σπουδών , ανάλογα με τα μαθήματα επιλογής
που δηλώνει ο φοιτητής . Χρειάζεται σοβαρή προσπάθεια , αν ο σπουδαστής
δεν είναι προετοιμασμένος , για να αντιληφθεί την ποικιλία των μαθημάτων , τις
διαφορετικές αίθουσες , τους διδάσκοντες καθηγητές και τα πάμπολλα
σημειώματα στους πίνακες ανακοινώσεων , να καταρτίσει το πρόγραμμά του ,
να αρχίσει έγκαιρα την παρακολούθηση μαθημάτων , να προμηθευτεί τα
συγγράμματα και να ξεκινήσει τη μελέτη του . Η ένταξη σε φοιτητικές
συντροφιές , η ψυχαγωγία στο πλαίσιο της φοιτητικής ζωής , έχει για αρκετούς
φοιτητές κάποιες δυσκολίες , όπως και η προσωπική ζωή στο σπίτι , ιδιαίτερα
για όσους προέρχονται από άλλες πόλεις .
Η προετοιμασία του υποψήφιου φοιτητή για την ομαλή μετάβασή του στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ή την Κατάρτιση όσο απαραίτητη κι αν φαίνεται , είναι ελλιπής , μέσα στην αδιάκοπη προσπάθειά του να διατηρεί καλούς βαθμούς σε όλα τα μαθήματα . Χρειάζεται προσωπική προσπάθεια για να βρει πληροφορίες , να συζητήσει με σπουδαστές , να μάθει για τη φοιτητική ζωή . Χρειάζεται το ίδιο το σχολείο να οργανώνει επισκέψεις με τους μαθητές σε ένα κοντινό ίδρυμα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης ή Κατάρτισης .
Χρειάζεται και η οικογένεια να βοηθήσει και σ ’ αυτόν τον τομέα το παιδί , που
στην Γ ’ τάξη φορτίζεται με τη συνήθως φιλότιμη προσπάθεια να επιτύχει
υψηλή βαθμολογία σε όλα τα μαθήματα .
Οι προτάσεις που ακολουθούν αποτελούν παραδείγματα βοήθειας προς
τον / έφηβο / πάντοτε μέσα σε κλίμα αποδοχής , αγάπης και στήριξης από
τους γονείς :
Συζητήσεις σχετικά με το πώς αντιλαμβάνεται τη φοιτητική ζωή και τις
υποχρεώσεις του /. Στις συζητήσεις αυτές καλό είναι να συμμετέχει
μέλος της οικογένειας που έχει ανώτερες ή ανώτατες σπουδές .
Επίσκεψη στο ίδρυμα που υπολογίζει να περάσει , ώστε να αναγνωρίσει
τους χώρους , τον κόσμο και την ατμόσφαιρα της νέας κατάστασης
Επιβεβαίωση της εμπιστοσύνης προς τον / υποψήφιο / ή φοιτητή /
Διευκόλυνση για την εξεύρεση στέγης , σε περίπτωση που η επιτυχία είναι
σε άλλο μέρος .
Συζήτηση με ειλικρίνεια για θέματα οικονομικά . Αν υπάρχει ανάγκη ,
μπορεί και ο / νέος / να βοηθήσει τον οικογενειακό προϋπολογισμό, με
εργασία μερικής απασχόλησης .
Διευκόλυνση για συντροφιά με άλλους υποψήφιους ή επιτυχόντες .
Κατά το δυνατόν συνεχής ενημέρωση των γονέων και των
ενδιαφερομένων σε θέματα που αφορούν τις σπουδές, από εφημερίδες
και άλλα έγκυρα έντυπα .
Διατσέντα Φανού Φουσκαρίνη
Καθηγήτρια σύμβουλος Γραφείου ΣΕΠ Γυμνασίου Λεχαινών
Μετάβαση των νέων στον κόσμο της εργασίας
Μετάβαση των νέων στον κόσμο της εργασίας
Η μετάβαση από το σχολείο στην αμειβόμενη απασχόληση , η μετάβαση
από την εργασία σε περίοδο ανεργίας , η μετάβαση σε άλλο χώρο εργασίας ή
σε άλλη ειδικότητα , είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα μετάβασης στον
κόσμο της εργασίας .
α . Η μετάβαση από το σχολείο στον κόσμο της εργασίας είναι μία
διαδικασία σημαντική , διότι συνδέεται άμεσα με τη δυνατότητα του ατόμου να
κερδίζει χρήματα και επομένως να αυτονομηθεί . Θα πρέπει εδώ να τονίσουμε
πως είναι μικρό το ποσοστό των τελειοφοίτων του Ενιαίου Λυκείου , σε
σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες , που επιλέγουν την κατευθείαν ένταξη
σε εργασία . Συνήθως ασκείται πίεση από την οικογένεια προς τα παιδιά να
σπουδάσουν , να πάρουν ένα πτυχίο . Αυτό φυσικά δεν είναι κατακριτέο , αλλά
συχνά φθάνει σε υπερβολές . Έχουν δηλαδή αναφερθεί περιπτώσεις , κατά τις
οποίες οι γονείς επιμένουν το παιδί τους να επαναλάβει τις προσπάθειες για
εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση , δύο και τρεις φορές , παρόλο που
το ίδιο δε δείχνει την ανάλογη διάθεση . Σε άλλες περιπτώσεις επιμένουν να
εγγραφεί σε κάποια σχολή ( ΙΕΚ ή εργαστήριο ελευθέρων σπουδών )
ακόμη και όταν το ίδιο δεν ενδιαφέρεται για τη συγκεκριμένη ειδικότητα . Σε
αρκετές πάντως περιπτώσεις οι νέοι εντάσσονται στον κόσμο της εργασίας ,
έχοντας στο στόμα τη στυφή γεύση από την αποτυχία εισόδου στην
Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ή τις ημιτελείς σπουδές . Αυτός είναι ο κύριος λόγος
που η οικογένεια κατά την περίοδο αυτής της μετάβασης οφείλει να είναι
ιδιαίτερα προσεκτική και να προσφέρει στο νέο άτομο τις παρακάτω ευκαιρίες
Δημιουργία και συντήρηση , μέσα στην οικογένεια , κλίματος κατανόησης
και αποδοχής .
Συζητήσεις στο πλαίσιο της ευρύτερης οικογένειας πάνω σε θέματα
απασχόλησης , αμοιβών και εργασιακών σχέσεων .
Διευκόλυνση επισκέψεων του νέου στο χώρο εργασίας ενός νέου συγγενή
ή φίλου , που πρόσφατα προσλήφθηκε .
Συζήτηση με τους γονείς σχετικά με προτιμήσεις για επαγγέλματα , για
συνθήκες εργασίας , ευκαιρίες που παρουσιάζονται και τα μελλοντικά
σχέδια .
Ευκαιρίες για μη αμειβόμενη μικρής διάρκειας απασχόληση (
εμπειρία ) στην επιχείρηση ενός φίλου ή συγγενή , ακόμη και σε θέση που
δεν θα ήταν της προτίμησής του .
Οικονομική στήριξη για τη συμμετοχή σε σεμινάρια άτυπης εκπαίδευσης –
κατάρτισης .
Ενημέρωση από φυλλάδια και άλλες πηγές , σε θέματα απασχόλησης και
κατάρτισης καθώς και σχετικά σχόλια .
β . Μετάβαση των Νέων από την Εργασία σε Κατάσταση Ανεργίας .
Λόγω των τελευταίων κοινωνικών και οικονομικών εξελίξεων στην Ευρώπη
γενικά και στη χώρα μας , είναι πολύ πιθανό ένα νέο άτομο να χρειαστεί να
περάσει από μια περίοδο ανεργίας και γι ’ αυτό χρειάζεται η ανάλογη
προετοιμασία και στήριξη του νέου από τους πολύ δικούς του ανθρώπους .
Στην περίπτωση που ο νέος χάσει την εργασία του για οποιοδήποτε λόγο
(, εγκατάλειψη της εργασίας για προσωπικούς λόγους κτλ ), η
οικογένεια και πάλι θα σταθεί στο πλάι του με :
Προσωρινή οικονομική του κάλυψη κατά το δυνατόν .
Συζήτηση σε κλίμα κατανόησης , σε σχέση με τα νέα δεδομένα και
απαιτήσεις της αγοράς εργασίας αλλά και τις προσπάθειες που πρέπει ο
ίδιος να ξεκινήσει , ώστε να ανταποκριθεί στο σύγχρονο εργασιακό
περιβάλλον .
Στήριξη στις πιθανές αποτυχίες να ξαναβρεί εργασία .
Διευκόλυνση για προσωρινή απασχόληση ( και άμισθη ).
Συνεχή ενημέρωση σχετικά με σεμινάρια επανακατάρτισης και ευκαιρίες
απασχόλησης .
Ενθάρρυνση να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερα επαγγελματικά
εφόδια , για παράδειγμα να μάθει ή να τελειοποιήσει τις γνώσεις του σε μια
ξένη γλώσσα , να παρακολουθήσει μαθήματα Η /Υ, να
παρακολουθήσει σεμινάρια σχετικά με το χώρο και το αντικείμενο
εργασίας που τον ενδιαφέρει , κτλ .
γ . Η Μετάβαση σε Άλλο Εργασιακό Περιβάλλον
Παρόλο που η μετάβαση αυτή είναι και σύντομη και δεν περικλείει
κινδύνους , ενώ αντίθετα συνήθως σηματοδοτεί αναβάθμιση και κρύβει
προσδοκίες επιτυχίας , η οικογένεια μπορεί και πάλι να προσφέρει :
Ενθάρρυνση για τη χάραξη νέας προοπτικής .
Πληροφορίες για τη νέα θέση εργασίας από συγγενείς , φίλους κτλ .
Ευκαιρίες νέων επαφών – γνωριμιών , μέσω του οικογενειακού κύκλου .
Συζητήσεις γύρω από τις απαιτήσεις της νέας θέσης και τις εμπειρίες του
ατόμου στη καινούργια του δουλειά .
Η Μετάβαση των Νέων στον Κόσμο των Ενηλίκων
Μετάβαση από την νηπιακή στην παιδική ηλικία , από την παιδική στην
εφηβική , μετάβαση από την εφηβεία στην ωριμότητα και την αυτονόμηση ,
δημιουργία σοβαρού δεσμού , γάμος , σοβαρή αναπηρία , διαζύγιο , απώλεια
του συντρόφου , είναι χαρακτηριστικές μεταβάσεις που βιώνει ή μπορεί να
βιώσει ένα άτομο . Αν η οικογένειά του βοηθήσει , και θα μπορούσε να
βοηθήσει , ανάλογα με τις συνθήκες , στην ουσία προλαβαίνει και υποκαθιστά
το Σύμβουλο . Ως παράδειγμα θα χρησιμοποιήσουμε τη μετάβαση ενός
ατόμου από την εφηβεία στην ωριμότητα και την αυτονόμηση .
Η συμπεριφορά του εφήβου χαρακτηρίζεται από αντιδράσεις προς τους
γονείς , αμφισβήτηση , μεταπτώσεις , ίσως και τάσεις απομόνωσης . Σιγά - σιγά
όμως , ακολουθώντας τα πρότυπα και τις ιδέες του , ολοκληρώνει το σύστημα
των αξιών του και ωριμάζει . Φαίνεται πιο κατασταλαγμένος , μένει πιο
σταθερός στις φιλίες του , διαχειρίζεται πιο αποτελεσματικά τον εαυτό του και
το μέλλον του και , ανάλογα με τις συνθήκες και την πορεία που έχει χαράξει
οδεύει προς την ανεξαρτητοποίηση . Πρόκειται για διαδικασία που κρατάει
αρκετό καιρό , ίσως χρόνια . Γι ’ αυτό και οι γονείς μπορούν και πρέπει να
ενισχύσουν το νέο άτομο στην πορεία του αυτή με :
Δημιουργία και διατήρηση μέσα στο σπίτι , κλίματος κατανόησης ,
αποδοχής , αγάπης .
Προσφορά αρκετού χρόνου για συζητήσεις και συντροφιά με το έφηβο .
Καθημερινή απόδειξη της εμπιστοσύνης τους προς αυτόν .
Ανάθεση ευθυνών , ώστε σταδιακά να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες .
Διατσέντα Φανού-Φουσκαρίνη
Η μετάβαση από το σχολείο στην αμειβόμενη απασχόληση , η μετάβαση
από την εργασία σε περίοδο ανεργίας , η μετάβαση σε άλλο χώρο εργασίας ή
σε άλλη ειδικότητα , είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα μετάβασης στον
κόσμο της εργασίας .
α . Η μετάβαση από το σχολείο στον κόσμο της εργασίας είναι μία
διαδικασία σημαντική , διότι συνδέεται άμεσα με τη δυνατότητα του ατόμου να
κερδίζει χρήματα και επομένως να αυτονομηθεί . Θα πρέπει εδώ να τονίσουμε
πως είναι μικρό το ποσοστό των τελειοφοίτων του Ενιαίου Λυκείου , σε
σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες , που επιλέγουν την κατευθείαν ένταξη
σε εργασία . Συνήθως ασκείται πίεση από την οικογένεια προς τα παιδιά να
σπουδάσουν , να πάρουν ένα πτυχίο . Αυτό φυσικά δεν είναι κατακριτέο , αλλά
συχνά φθάνει σε υπερβολές . Έχουν δηλαδή αναφερθεί περιπτώσεις , κατά τις
οποίες οι γονείς επιμένουν το παιδί τους να επαναλάβει τις προσπάθειες για
εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση , δύο και τρεις φορές , παρόλο που
το ίδιο δε δείχνει την ανάλογη διάθεση . Σε άλλες περιπτώσεις επιμένουν να
εγγραφεί σε κάποια σχολή ( ΙΕΚ ή εργαστήριο ελευθέρων σπουδών )
ακόμη και όταν το ίδιο δεν ενδιαφέρεται για τη συγκεκριμένη ειδικότητα . Σε
αρκετές πάντως περιπτώσεις οι νέοι εντάσσονται στον κόσμο της εργασίας ,
έχοντας στο στόμα τη στυφή γεύση από την αποτυχία εισόδου στην
Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ή τις ημιτελείς σπουδές . Αυτός είναι ο κύριος λόγος
που η οικογένεια κατά την περίοδο αυτής της μετάβασης οφείλει να είναι
ιδιαίτερα προσεκτική και να προσφέρει στο νέο άτομο τις παρακάτω ευκαιρίες
Δημιουργία και συντήρηση , μέσα στην οικογένεια , κλίματος κατανόησης
και αποδοχής .
Συζητήσεις στο πλαίσιο της ευρύτερης οικογένειας πάνω σε θέματα
απασχόλησης , αμοιβών και εργασιακών σχέσεων .
Διευκόλυνση επισκέψεων του νέου στο χώρο εργασίας ενός νέου συγγενή
ή φίλου , που πρόσφατα προσλήφθηκε .
Συζήτηση με τους γονείς σχετικά με προτιμήσεις για επαγγέλματα , για
συνθήκες εργασίας , ευκαιρίες που παρουσιάζονται και τα μελλοντικά
σχέδια .
Ευκαιρίες για μη αμειβόμενη μικρής διάρκειας απασχόληση (
εμπειρία ) στην επιχείρηση ενός φίλου ή συγγενή , ακόμη και σε θέση που
δεν θα ήταν της προτίμησής του .
Οικονομική στήριξη για τη συμμετοχή σε σεμινάρια άτυπης εκπαίδευσης –
κατάρτισης .
Ενημέρωση από φυλλάδια και άλλες πηγές , σε θέματα απασχόλησης και
κατάρτισης καθώς και σχετικά σχόλια .
β . Μετάβαση των Νέων από την Εργασία σε Κατάσταση Ανεργίας .
Λόγω των τελευταίων κοινωνικών και οικονομικών εξελίξεων στην Ευρώπη
γενικά και στη χώρα μας , είναι πολύ πιθανό ένα νέο άτομο να χρειαστεί να
περάσει από μια περίοδο ανεργίας και γι ’ αυτό χρειάζεται η ανάλογη
προετοιμασία και στήριξη του νέου από τους πολύ δικούς του ανθρώπους .
Στην περίπτωση που ο νέος χάσει την εργασία του για οποιοδήποτε λόγο
(, εγκατάλειψη της εργασίας για προσωπικούς λόγους κτλ ), η
οικογένεια και πάλι θα σταθεί στο πλάι του με :
Προσωρινή οικονομική του κάλυψη κατά το δυνατόν .
Συζήτηση σε κλίμα κατανόησης , σε σχέση με τα νέα δεδομένα και
απαιτήσεις της αγοράς εργασίας αλλά και τις προσπάθειες που πρέπει ο
ίδιος να ξεκινήσει , ώστε να ανταποκριθεί στο σύγχρονο εργασιακό
περιβάλλον .
Στήριξη στις πιθανές αποτυχίες να ξαναβρεί εργασία .
Διευκόλυνση για προσωρινή απασχόληση ( και άμισθη ).
Συνεχή ενημέρωση σχετικά με σεμινάρια επανακατάρτισης και ευκαιρίες
απασχόλησης .
Ενθάρρυνση να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερα επαγγελματικά
εφόδια , για παράδειγμα να μάθει ή να τελειοποιήσει τις γνώσεις του σε μια
ξένη γλώσσα , να παρακολουθήσει μαθήματα Η /Υ, να
παρακολουθήσει σεμινάρια σχετικά με το χώρο και το αντικείμενο
εργασίας που τον ενδιαφέρει , κτλ .
γ . Η Μετάβαση σε Άλλο Εργασιακό Περιβάλλον
Παρόλο που η μετάβαση αυτή είναι και σύντομη και δεν περικλείει
κινδύνους , ενώ αντίθετα συνήθως σηματοδοτεί αναβάθμιση και κρύβει
προσδοκίες επιτυχίας , η οικογένεια μπορεί και πάλι να προσφέρει :
Ενθάρρυνση για τη χάραξη νέας προοπτικής .
Πληροφορίες για τη νέα θέση εργασίας από συγγενείς , φίλους κτλ .
Ευκαιρίες νέων επαφών – γνωριμιών , μέσω του οικογενειακού κύκλου .
Συζητήσεις γύρω από τις απαιτήσεις της νέας θέσης και τις εμπειρίες του
ατόμου στη καινούργια του δουλειά .
Η Μετάβαση των Νέων στον Κόσμο των Ενηλίκων
Μετάβαση από την νηπιακή στην παιδική ηλικία , από την παιδική στην
εφηβική , μετάβαση από την εφηβεία στην ωριμότητα και την αυτονόμηση ,
δημιουργία σοβαρού δεσμού , γάμος , σοβαρή αναπηρία , διαζύγιο , απώλεια
του συντρόφου , είναι χαρακτηριστικές μεταβάσεις που βιώνει ή μπορεί να
βιώσει ένα άτομο . Αν η οικογένειά του βοηθήσει , και θα μπορούσε να
βοηθήσει , ανάλογα με τις συνθήκες , στην ουσία προλαβαίνει και υποκαθιστά
το Σύμβουλο . Ως παράδειγμα θα χρησιμοποιήσουμε τη μετάβαση ενός
ατόμου από την εφηβεία στην ωριμότητα και την αυτονόμηση .
Η συμπεριφορά του εφήβου χαρακτηρίζεται από αντιδράσεις προς τους
γονείς , αμφισβήτηση , μεταπτώσεις , ίσως και τάσεις απομόνωσης . Σιγά - σιγά
όμως , ακολουθώντας τα πρότυπα και τις ιδέες του , ολοκληρώνει το σύστημα
των αξιών του και ωριμάζει . Φαίνεται πιο κατασταλαγμένος , μένει πιο
σταθερός στις φιλίες του , διαχειρίζεται πιο αποτελεσματικά τον εαυτό του και
το μέλλον του και , ανάλογα με τις συνθήκες και την πορεία που έχει χαράξει
οδεύει προς την ανεξαρτητοποίηση . Πρόκειται για διαδικασία που κρατάει
αρκετό καιρό , ίσως χρόνια . Γι ’ αυτό και οι γονείς μπορούν και πρέπει να
ενισχύσουν το νέο άτομο στην πορεία του αυτή με :
Δημιουργία και διατήρηση μέσα στο σπίτι , κλίματος κατανόησης ,
αποδοχής , αγάπης .
Προσφορά αρκετού χρόνου για συζητήσεις και συντροφιά με το έφηβο .
Καθημερινή απόδειξη της εμπιστοσύνης τους προς αυτόν .
Ανάθεση ευθυνών , ώστε σταδιακά να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες .
Διατσέντα Φανού-Φουσκαρίνη
Συμβουλές για υποψήφιους φοιτητές
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΝ ΠΡΙΝ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
Γυμνασίου Λεχαινών
Λεχαινά lούνιος 2009
Υπεύθυνη καθηγήτρια, Σύμβουλος ΣΕΠ: Διατσέντα Φανού Φουσκαρίνη
Η σωστή συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου μπορεί να οδηγήσει τους υποψήφιους φοιτητές στο δρόμο που θα ικανοποιήσουν τα όνειρά και τις προσδοκίες τους, ώστε να ζήσουν τη ζωή που τους αξίζει.
Πριν να προβούν στη διαδικασία συμπλήρωσης του Μηχανογραφικού δελτίου όλοι οι υποψήφιοι πρέπει να έχουν κατά νου ότι αυτό κρύβει παγίδες όπως και ευκαιρίες αν κάποιος λειτουργήσει με έγκυρη πληροφόρηση, αυτογνωσία και περίσκεψη προσέχοντας τα εξής σημεία:
1. Να είναι σωστά ενημερωμένος για τις σχολές και τα τμήματα που θα δηλώσει.
Να έχει ερευνήσει όχι μόνον αν έχουν θετικό ισοζύγιο στην αγορά εργασίας μα και τα μαθήματα που διδάσκονται στις σχολές που φαίνεται να συγκεντρώνουν την προτίμησή του.( πληροφόρηση μπορείς να έχει από τους Οδηνούς Σπουδών, των Πανεπιστημίων , τα ΓΡΑΣΕΠ. το ΚΕΣΥΠ και από την ιστοσελίδα του ΣΕΠ στο ΥΠΕΠΘ: http:// sep. pi-schools.gr
Είναι αδύνατο να έχει ο φοιτητής ενδιαφέρον και υψηλή επίδοση στις σπουδές του αν τα μαθήματα κατ’έτος αποτελούν για τον υποψήφιο άχθος αρούρης.
2. Επειδή κανένα πανεπιστημιακό τμήμα και καμιά σχολή δεν μπορεί να εγγυηθεί απορρόφηση γρήγορη στην αγορά εργασίας το δέον είναι ο υποψήφιος να συμπεριλάβει σχολές που ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντά του και τις δεξιότητές του, ξεκινώντας από σχολές που οδηγούν σε επαγγέλματα σχετικά με ικανότητες και ταλέντα που μπορεί να αφορούν και τα 2 επιστημονικά πεδία. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για επαγγέλματα προσφοράς στον άνθρωπο, ανθρωπιστικά επαγγέλματα, μπορεί να δηλώσει π.χ. παιδαγωγικές σχολές καθώς και στρατιωτικές .Είναι σίγουρο ότι αυτοί που κάνουν σπουδές με ψυχή και καρδιά, ζήλο και μεράκι γίνονται επιτυχημένοι επαγγελματίες και ισορροπημένοι πολίτες.
3. Ακόμη πρέπει με προσοχή να επιλέξουν τμήματα που δίνουν πλατιά και γενική γνώση καθότι η πρώιμη , προπτυχιακή εξειδίκευση αφαιρεί από τους υποψηφίους τη δυνατότητα να είναι πιο ευέλικτοι και με περισσότερες επιλογές στην αγορά εργασίας καθώς επίσης να μπορούν να κάνουν στη συνέχεια μεταπτυχιακές σπουδές με μεγαλύτερη ασφάλεια και σιγουριά και σε σχέση με το πραγματικό ενδιαφέρον του φοιτητή προϊούσης της ηλικίας , καθώς και με τη ζήτηση της αγοράς. Έχει φανεί σε έρευνες ότι π.χ. οι καλύτεροι managers είναι αυτοί που προέρχονται από ανθρωπιστικές σπουδές με εξειδίκευση στη συνέχεια στον τομέα του management , διότι έχουν από τις προπτυχιακές σπουδές τους υψηλό υπόβαθρο στον τομέα άνθρωπος και επικοινωνία.
4. Οι υποψήφιοι θα πρέπει να συμπληρώσουν όλες τις σχολές και των δύο επιστημονικών πεδίων ξεκινώντας από τις σχολές πρώτης προτίμησης χωρίς να υπολογίζουν τις περσινές βάσεις μα με γνώμονα το πραγματικό ενδιαφέρον.
5. Είναι λάθος να διαλέγουμε πόλεις που θα σπουδάσουμε και όχι σχολές που πραγματικά επιθυμούμε. Αν δεν υπάρχει οικονομικό πρόβλημα επιλέγω σχολές της προτίμησή τους σε όλες τις πόλεις που υπάρχουν.
6. Αν οι υποψήφιοι έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε ένα πανεπιστημιακό τμήμα (ΑΕΙ) ή ΤΕΙ που είναι πιο κοντά , θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους την οικονομική κατάσταση της οικογένειας την αρτιότητα των υποδομών και την ποιότητα των παρεχόμενων σπουδών είτε του ΑΕΙ είτε του ΤΕΙ και ν α γνωρίζουν αν επιλέξουν το ΤΕΙ , ότι μπορούν είτε με κατατακτήριες σπουδές π.χ. από ΤΕΙ Μηχανολογίας να εισαχθούν στο Πολυτεχνείο, σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών, είτε με μεταπτυχιακές σπουδές να εξειδικευθούν σε όποιο τομέα θελήσουν.
7. Κάποιος που είναι πολύτεκνος επίσης να γνωρίζει ότι μπορεί με μετεγγραφή να περάσει σε σχολή της αρεσκείας του με λιγότερα μόρια, αρκεί να γνωρίζει καλά το νόμο περί μετεγγραφών και τις αντιστοιχίες των τμημάτων .
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΝ ΠΡΙΝ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
Γυμνασίου Λεχαινών
Λεχαινά lούνιος 2009
Υπεύθυνη καθηγήτρια, Σύμβουλος ΣΕΠ: Διατσέντα Φανού Φουσκαρίνη
Η σωστή συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου μπορεί να οδηγήσει τους υποψήφιους φοιτητές στο δρόμο που θα ικανοποιήσουν τα όνειρά και τις προσδοκίες τους, ώστε να ζήσουν τη ζωή που τους αξίζει.
Πριν να προβούν στη διαδικασία συμπλήρωσης του Μηχανογραφικού δελτίου όλοι οι υποψήφιοι πρέπει να έχουν κατά νου ότι αυτό κρύβει παγίδες όπως και ευκαιρίες αν κάποιος λειτουργήσει με έγκυρη πληροφόρηση, αυτογνωσία και περίσκεψη προσέχοντας τα εξής σημεία:
1. Να είναι σωστά ενημερωμένος για τις σχολές και τα τμήματα που θα δηλώσει.
Να έχει ερευνήσει όχι μόνον αν έχουν θετικό ισοζύγιο στην αγορά εργασίας μα και τα μαθήματα που διδάσκονται στις σχολές που φαίνεται να συγκεντρώνουν την προτίμησή του.( πληροφόρηση μπορείς να έχει από τους Οδηνούς Σπουδών, των Πανεπιστημίων , τα ΓΡΑΣΕΠ. το ΚΕΣΥΠ και από την ιστοσελίδα του ΣΕΠ στο ΥΠΕΠΘ: http:// sep. pi-schools.gr
Είναι αδύνατο να έχει ο φοιτητής ενδιαφέρον και υψηλή επίδοση στις σπουδές του αν τα μαθήματα κατ’έτος αποτελούν για τον υποψήφιο άχθος αρούρης.
2. Επειδή κανένα πανεπιστημιακό τμήμα και καμιά σχολή δεν μπορεί να εγγυηθεί απορρόφηση γρήγορη στην αγορά εργασίας το δέον είναι ο υποψήφιος να συμπεριλάβει σχολές που ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντά του και τις δεξιότητές του, ξεκινώντας από σχολές που οδηγούν σε επαγγέλματα σχετικά με ικανότητες και ταλέντα που μπορεί να αφορούν και τα 2 επιστημονικά πεδία. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για επαγγέλματα προσφοράς στον άνθρωπο, ανθρωπιστικά επαγγέλματα, μπορεί να δηλώσει π.χ. παιδαγωγικές σχολές καθώς και στρατιωτικές .Είναι σίγουρο ότι αυτοί που κάνουν σπουδές με ψυχή και καρδιά, ζήλο και μεράκι γίνονται επιτυχημένοι επαγγελματίες και ισορροπημένοι πολίτες.
3. Ακόμη πρέπει με προσοχή να επιλέξουν τμήματα που δίνουν πλατιά και γενική γνώση καθότι η πρώιμη , προπτυχιακή εξειδίκευση αφαιρεί από τους υποψηφίους τη δυνατότητα να είναι πιο ευέλικτοι και με περισσότερες επιλογές στην αγορά εργασίας καθώς επίσης να μπορούν να κάνουν στη συνέχεια μεταπτυχιακές σπουδές με μεγαλύτερη ασφάλεια και σιγουριά και σε σχέση με το πραγματικό ενδιαφέρον του φοιτητή προϊούσης της ηλικίας , καθώς και με τη ζήτηση της αγοράς. Έχει φανεί σε έρευνες ότι π.χ. οι καλύτεροι managers είναι αυτοί που προέρχονται από ανθρωπιστικές σπουδές με εξειδίκευση στη συνέχεια στον τομέα του management , διότι έχουν από τις προπτυχιακές σπουδές τους υψηλό υπόβαθρο στον τομέα άνθρωπος και επικοινωνία.
4. Οι υποψήφιοι θα πρέπει να συμπληρώσουν όλες τις σχολές και των δύο επιστημονικών πεδίων ξεκινώντας από τις σχολές πρώτης προτίμησης χωρίς να υπολογίζουν τις περσινές βάσεις μα με γνώμονα το πραγματικό ενδιαφέρον.
5. Είναι λάθος να διαλέγουμε πόλεις που θα σπουδάσουμε και όχι σχολές που πραγματικά επιθυμούμε. Αν δεν υπάρχει οικονομικό πρόβλημα επιλέγω σχολές της προτίμησή τους σε όλες τις πόλεις που υπάρχουν.
6. Αν οι υποψήφιοι έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε ένα πανεπιστημιακό τμήμα (ΑΕΙ) ή ΤΕΙ που είναι πιο κοντά , θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους την οικονομική κατάσταση της οικογένειας την αρτιότητα των υποδομών και την ποιότητα των παρεχόμενων σπουδών είτε του ΑΕΙ είτε του ΤΕΙ και ν α γνωρίζουν αν επιλέξουν το ΤΕΙ , ότι μπορούν είτε με κατατακτήριες σπουδές π.χ. από ΤΕΙ Μηχανολογίας να εισαχθούν στο Πολυτεχνείο, σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών, είτε με μεταπτυχιακές σπουδές να εξειδικευθούν σε όποιο τομέα θελήσουν.
7. Κάποιος που είναι πολύτεκνος επίσης να γνωρίζει ότι μπορεί με μετεγγραφή να περάσει σε σχολή της αρεσκείας του με λιγότερα μόρια, αρκεί να γνωρίζει καλά το νόμο περί μετεγγραφών και τις αντιστοιχίες των τμημάτων .
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Δευτέρα 25 Μαΐου 2009
Η προστασία του δάσους-συνύπαρξη και συμβίω ση με αυτό. Παρέμβαση
Παρέμβαση στην ημερίδα «Η προστασία του δάσους – συνύπαρξη και συμβίωση μαζί του»
Βαρθολομιό, 24 – 05 – 2009
Της Διατσέντας Φανού-Φουσκαρίνη
Αφού συγχαρώ τον πολιτιστικό σύλλογο «Αναζήτηση» για αυτή τη θαυμάσια ημερίδα που δημιούργησε πλούσιο προβληματισμό σε όλους μας, πιστεύω, θα ήθελα να τοποθετηθώ κι εγώ με τη σειρά μου σε δύο σημεία:
1ο. ΄Οσον αφορά στην οικολογική συνείδηση που θέσατε στην εισήγησή σας, κύριε Χρυσόγελε, που κατά κοινή διαπίστωση είναι πολύ χαμηλή στους Έλληνες, και αυτό είναι αποτέλεσμα, νομίζω, του ελλείμματος οικολογικής – περιβαλλοντικής παιδείας που υπάρχει στην Ελλάδα, παρόλο που στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα υπάρχει η περιβαλλοντική αγωγή ως εκπαιδευτική διαδικασία μέσα από προγράμματα νομαρχιακά ή ευρωπαϊκά σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.. Λογικά μέσα σ’ αυτή την εικοσαετία θα ήταν αναμενόμενο η δημιουργία πολλαπλασιαστικού οφέλους που θα διαχεόταν στην Ελληνική κοινωνία, αλλάζοντας νοοτροπίες και στάσεις ζωής αναφορικά με το περιβάλλον, την προστασία του, τη διαχείριση των απορριμμάτων κ.λπ. Αυτό με οδηγεί, διότι και εγώ ως καθηγήτρια εκπόνησα τέτοια προγράμματα, στη σκέψη ότι μάλλον δεν σχεδιάστηκαν και δεν υλοποιήθηκαν κατά τέτοιο τρόπο στις σχολικές μονάδες ώστε να εμπλέξουν ενεργά την τοπική κοινωνία και μάλιστα τους γονείς των μαθητών, ούτε προφανώς συνοδεύτηκαν με παραδείγματα καλών πρακτικών ή με ουσιαστικές παρεμβάσεις στην τοπική κοινωνία. ΄Ετσι σήμερα ίσως αποτελεί ένα στοίχημα για τον εκπαιδευτικό κόσμο και την τοπική αυτοδιοίκηση για να υπάρξει μια συνεργασία ουσιαστική για τον επανασχεδιασμό των περιβαλλοντικών προγραμμάτων σύμφωνα με τις ανάγκες και τα έντονα προβλήματα της κάθε περιοχής ώστε να αποτελέσουν εργαλείο περιβαλλοντικής συνειδητότητας σ’ ένα κόσμο που δραματικά αλλάζει κλιματολογικά και περιβαλλοντικά.
2ο. Η δεύτερη παρέμβασή μου αναφέρεται στα προβλήματα που σχετίζονται με την πολιτική προστασία, τις φυσικές καταστροφές και την πρόληψη των πυρκαγιών στα οποία αναφέρθηκε ο κύριος Αποστόλου. ΄Ετσι, κυρίες και κύριοι, βρισκόμαστε ήδη σε περίοδο αντιπυρικής προστασίας και από ό,τι γνωρίζω από τη συμμετοχή μου στο Συντονιστικό Νομαρχιακό ΄Οργανο, ως νομαρχιακή σύμβουλος και υπεύθυνη εθελοντισμού, τα χρήματα που δίνονται είναι ελάχιστα και μάλιστα για τη φετινή περίοδο μόλις ανακοινώθηκε η χρηματοδότηση και δυστυχώς είναι πενιχρή, δεν μπορεί να καλύψει ούτε τις ανάγκες των δήμων, ούτε της νομαρχίας αλλά ούτε και τα προγράμματα δράσης των δασαρχείων της Ηλείας για τον καθαρισμό και την προστασία των δασών, για τον ορισμό των ζωνών κ.λπ. Και βέβαια είναι αναγκαίο μετά τις αρνητικές εμπειρίες που αποκτήσαμε στην Ηλεία από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 και τον τρόπο που έγινε ο συντονισμός του έργου της πυρόσβεσης, να υπάρξει αλλαγή στο χάρτη των υπηρεσιών που εμπλέκονται και έχουν τη γενική ευθύνη αυτού του τεράστιου έργου. Αν δεν δοθούν περισσότερες και ουσιαστικές αρμοδιότητες σ’ αυτό τον τομέα μαζί με γενναία χρηματοδότηση στην τοπική αυτοδιοίκηση α΄ και β΄ βαθμού που πρέπει να έχει και το συντονισμό της πυρόσβεσης, θα βρεθούμε ξανά σ’ αυτή τη δυστυχία από την οποία δεν ξεφύγαμε ακόμη…
Βαρθολομιό, 24 – 05 – 2009
Της Διατσέντας Φανού-Φουσκαρίνη
Αφού συγχαρώ τον πολιτιστικό σύλλογο «Αναζήτηση» για αυτή τη θαυμάσια ημερίδα που δημιούργησε πλούσιο προβληματισμό σε όλους μας, πιστεύω, θα ήθελα να τοποθετηθώ κι εγώ με τη σειρά μου σε δύο σημεία:
1ο. ΄Οσον αφορά στην οικολογική συνείδηση που θέσατε στην εισήγησή σας, κύριε Χρυσόγελε, που κατά κοινή διαπίστωση είναι πολύ χαμηλή στους Έλληνες, και αυτό είναι αποτέλεσμα, νομίζω, του ελλείμματος οικολογικής – περιβαλλοντικής παιδείας που υπάρχει στην Ελλάδα, παρόλο που στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα υπάρχει η περιβαλλοντική αγωγή ως εκπαιδευτική διαδικασία μέσα από προγράμματα νομαρχιακά ή ευρωπαϊκά σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.. Λογικά μέσα σ’ αυτή την εικοσαετία θα ήταν αναμενόμενο η δημιουργία πολλαπλασιαστικού οφέλους που θα διαχεόταν στην Ελληνική κοινωνία, αλλάζοντας νοοτροπίες και στάσεις ζωής αναφορικά με το περιβάλλον, την προστασία του, τη διαχείριση των απορριμμάτων κ.λπ. Αυτό με οδηγεί, διότι και εγώ ως καθηγήτρια εκπόνησα τέτοια προγράμματα, στη σκέψη ότι μάλλον δεν σχεδιάστηκαν και δεν υλοποιήθηκαν κατά τέτοιο τρόπο στις σχολικές μονάδες ώστε να εμπλέξουν ενεργά την τοπική κοινωνία και μάλιστα τους γονείς των μαθητών, ούτε προφανώς συνοδεύτηκαν με παραδείγματα καλών πρακτικών ή με ουσιαστικές παρεμβάσεις στην τοπική κοινωνία. ΄Ετσι σήμερα ίσως αποτελεί ένα στοίχημα για τον εκπαιδευτικό κόσμο και την τοπική αυτοδιοίκηση για να υπάρξει μια συνεργασία ουσιαστική για τον επανασχεδιασμό των περιβαλλοντικών προγραμμάτων σύμφωνα με τις ανάγκες και τα έντονα προβλήματα της κάθε περιοχής ώστε να αποτελέσουν εργαλείο περιβαλλοντικής συνειδητότητας σ’ ένα κόσμο που δραματικά αλλάζει κλιματολογικά και περιβαλλοντικά.
2ο. Η δεύτερη παρέμβασή μου αναφέρεται στα προβλήματα που σχετίζονται με την πολιτική προστασία, τις φυσικές καταστροφές και την πρόληψη των πυρκαγιών στα οποία αναφέρθηκε ο κύριος Αποστόλου. ΄Ετσι, κυρίες και κύριοι, βρισκόμαστε ήδη σε περίοδο αντιπυρικής προστασίας και από ό,τι γνωρίζω από τη συμμετοχή μου στο Συντονιστικό Νομαρχιακό ΄Οργανο, ως νομαρχιακή σύμβουλος και υπεύθυνη εθελοντισμού, τα χρήματα που δίνονται είναι ελάχιστα και μάλιστα για τη φετινή περίοδο μόλις ανακοινώθηκε η χρηματοδότηση και δυστυχώς είναι πενιχρή, δεν μπορεί να καλύψει ούτε τις ανάγκες των δήμων, ούτε της νομαρχίας αλλά ούτε και τα προγράμματα δράσης των δασαρχείων της Ηλείας για τον καθαρισμό και την προστασία των δασών, για τον ορισμό των ζωνών κ.λπ. Και βέβαια είναι αναγκαίο μετά τις αρνητικές εμπειρίες που αποκτήσαμε στην Ηλεία από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 και τον τρόπο που έγινε ο συντονισμός του έργου της πυρόσβεσης, να υπάρξει αλλαγή στο χάρτη των υπηρεσιών που εμπλέκονται και έχουν τη γενική ευθύνη αυτού του τεράστιου έργου. Αν δεν δοθούν περισσότερες και ουσιαστικές αρμοδιότητες σ’ αυτό τον τομέα μαζί με γενναία χρηματοδότηση στην τοπική αυτοδιοίκηση α΄ και β΄ βαθμού που πρέπει να έχει και το συντονισμό της πυρόσβεσης, θα βρεθούμε ξανά σ’ αυτή τη δυστυχία από την οποία δεν ξεφύγαμε ακόμη…
Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009
Νεολαία-κοινωνική έκρηξη και κοινωνία των πολιτών
Όλοι σχεδόν αντιμετωπίσαμε τα πρόσφατα επεισόδια μετά τη δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου με απορία, έκπληξη και δέος, αντιλαμβανόμενοι την αφορμή και αναζητώντας την αιτία ή τις αιτίες που τα δημιούργησαν .
Θεωρώ ότι παρότι μιλάμε για κοινωνική έκρηξη, αυτές όμως οι αναταραχές δεν είχαν ταξικό ή φυλετικό χαρακτήρα όπως τελευταία στις φτωχές και περιθωριοποιημένες συνοικίες του Παρισιού, είχαν όμως πρωταγωνιστή την Ελληνική νεολαία που όλοι τώρα με ευχολόγια και ρητορική δεινότητα προτρέπουμε τους πάντες να την αφουγκραστούν.
Μιλάμε για την Ελληνική νεολαία που όπως αναφέρουν οι κοινωνιολόγοι αποτελεί μια τάξη που παραμένει στο περιθώριο επί μακρόν, χωρίς να μπορεί να επωφεληθεί από την οικονομική πρόοδο. Βεβαίως αυτό σε ένα βαθμό οφείλεται στο γεγονός ότι ανέκαθεν η Ελληνική κοινωνία πάσχει από έντονη πατερναλιστική αντίληψη που οδηγεί στην ιεράρχηση και στη νοοτροπία της «κατά σειράν αρχαιότητας» έτσι ώστε να μιλάμε συγκαταβατικά για τα δίκαια των νέων μα στην πραγματικότητα το σύστημα υποκριτικά να εξασφαλίζει τα δίκαια των μεγάλων ηλικιών.
Το αποτέλεσμα, ένα κράτος πρόνοιας ανύπαρκτο και αδιάφορο για τους νέους, για την ανεργία που τους εξουθενώνει και τους περιθωριοποιεί, με μοναδικό στήριγμά τους την οικογένεια
.Όλο αυτό γεμίζει με απογοήτευση, ανασφάλεια , θυμό τα νέα παιδιά που η ελληνική πολιτεία και η κοινωνία κωφεύουν στα μεγάλα τους προβλήματα όπως η ποιότητα των σπουδών στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο, η έλλειψη σωστής επαγγελματικής εκπαίδευσης, η αναξιοκρατία και η ανεργία.
Εδώ πρέπει να συνδέσουμε και το πολιτικό σύστημα και τον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων που δυστυχώς διαβρώνει τον κοινωνικό ιστό και εξασθενεί κάθε τι μη κομματικό, μη πελατειακό, κάθε τι που δεν αποτελεί ενδιάμεσο μηχανισμό διαμεσολάβησης μεταξύ κράτους και πολίτη. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο πολιτικής κρίσης οι πρόσφατες κινητοποιήσεις οδήγησαν αφ’ενός μεν στην ωμή βία των κουκουλοφόρων και στις χωρίς στοχοθεσία ειρηνικές νεανικές διαδηλώσεις που δε θα μπορέσουν μάλλον να φέρουν την αλλαγή, αν δεν κινηθούν με όραμα προτάσεις θέσεις και πάθος δημιουργικό στη θέση του θυμού και της οργής.
Δυστυχώς ως κοινωνία φτάσαμε σε αδιέξοδο, η κυβέρνηση, τα κόμματα πρέπει έγκαιρα να προβούν σε ουσιαστικό διάλογο μέσω μιας ανεξάρτητης επιτροπής οι αποφάσεις της οποίας να εφαρμοστούν υποχρεωτικά και σταδιακά σε βάθος χρόνου με θέσεις ρεαλιστικές που έχουν εφαρμοστεί και αλλού με επιτυχία, που θα αναβαθμίζουν το ετοιμοθάνατο Δημόσιο Πανεπιστήμιο που θα προτείνουν ένα αξιόπιστο εκπαιδευτικό σύστημα που θα σέβεται τους νέους, δε θα τους αιφνιδιάζει, θα τους δίνει ευκαιρίες, για να επιλέξουν το μέλλον που τους αξίζει.
Εδώ σ’αυτόν τον αγώνα μπροστάρηδες πρέπει να γίνουν οι πνευματικοί ταγοί του τόπου μας πρυτανικές αρχές και καθηγητές, φοιτητές γονείς και κάθε ενεργός πολίτης
Πρέπει να δοθεί αγώνας για ανοικτά Σχολεία και Πανεπιστήμια, αγώνας για θέσεις και προτάσεις που προάγουν το Δημόσιο Πανεπιστήμιο και προτάσσουν την παιδεία ως συνολικό μοχλό προόδου και ευημερίας για τους νέους και όλη την κοινωνία.
Διατσέντα Φανού Φουσκαρίνη
Καθηγήτρια και νομαρχιακή σύμβουλος
Θεωρώ ότι παρότι μιλάμε για κοινωνική έκρηξη, αυτές όμως οι αναταραχές δεν είχαν ταξικό ή φυλετικό χαρακτήρα όπως τελευταία στις φτωχές και περιθωριοποιημένες συνοικίες του Παρισιού, είχαν όμως πρωταγωνιστή την Ελληνική νεολαία που όλοι τώρα με ευχολόγια και ρητορική δεινότητα προτρέπουμε τους πάντες να την αφουγκραστούν.
Μιλάμε για την Ελληνική νεολαία που όπως αναφέρουν οι κοινωνιολόγοι αποτελεί μια τάξη που παραμένει στο περιθώριο επί μακρόν, χωρίς να μπορεί να επωφεληθεί από την οικονομική πρόοδο. Βεβαίως αυτό σε ένα βαθμό οφείλεται στο γεγονός ότι ανέκαθεν η Ελληνική κοινωνία πάσχει από έντονη πατερναλιστική αντίληψη που οδηγεί στην ιεράρχηση και στη νοοτροπία της «κατά σειράν αρχαιότητας» έτσι ώστε να μιλάμε συγκαταβατικά για τα δίκαια των νέων μα στην πραγματικότητα το σύστημα υποκριτικά να εξασφαλίζει τα δίκαια των μεγάλων ηλικιών.
Το αποτέλεσμα, ένα κράτος πρόνοιας ανύπαρκτο και αδιάφορο για τους νέους, για την ανεργία που τους εξουθενώνει και τους περιθωριοποιεί, με μοναδικό στήριγμά τους την οικογένεια
.Όλο αυτό γεμίζει με απογοήτευση, ανασφάλεια , θυμό τα νέα παιδιά που η ελληνική πολιτεία και η κοινωνία κωφεύουν στα μεγάλα τους προβλήματα όπως η ποιότητα των σπουδών στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο, η έλλειψη σωστής επαγγελματικής εκπαίδευσης, η αναξιοκρατία και η ανεργία.
Εδώ πρέπει να συνδέσουμε και το πολιτικό σύστημα και τον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων που δυστυχώς διαβρώνει τον κοινωνικό ιστό και εξασθενεί κάθε τι μη κομματικό, μη πελατειακό, κάθε τι που δεν αποτελεί ενδιάμεσο μηχανισμό διαμεσολάβησης μεταξύ κράτους και πολίτη. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο πολιτικής κρίσης οι πρόσφατες κινητοποιήσεις οδήγησαν αφ’ενός μεν στην ωμή βία των κουκουλοφόρων και στις χωρίς στοχοθεσία ειρηνικές νεανικές διαδηλώσεις που δε θα μπορέσουν μάλλον να φέρουν την αλλαγή, αν δεν κινηθούν με όραμα προτάσεις θέσεις και πάθος δημιουργικό στη θέση του θυμού και της οργής.
Δυστυχώς ως κοινωνία φτάσαμε σε αδιέξοδο, η κυβέρνηση, τα κόμματα πρέπει έγκαιρα να προβούν σε ουσιαστικό διάλογο μέσω μιας ανεξάρτητης επιτροπής οι αποφάσεις της οποίας να εφαρμοστούν υποχρεωτικά και σταδιακά σε βάθος χρόνου με θέσεις ρεαλιστικές που έχουν εφαρμοστεί και αλλού με επιτυχία, που θα αναβαθμίζουν το ετοιμοθάνατο Δημόσιο Πανεπιστήμιο που θα προτείνουν ένα αξιόπιστο εκπαιδευτικό σύστημα που θα σέβεται τους νέους, δε θα τους αιφνιδιάζει, θα τους δίνει ευκαιρίες, για να επιλέξουν το μέλλον που τους αξίζει.
Εδώ σ’αυτόν τον αγώνα μπροστάρηδες πρέπει να γίνουν οι πνευματικοί ταγοί του τόπου μας πρυτανικές αρχές και καθηγητές, φοιτητές γονείς και κάθε ενεργός πολίτης
Πρέπει να δοθεί αγώνας για ανοικτά Σχολεία και Πανεπιστήμια, αγώνας για θέσεις και προτάσεις που προάγουν το Δημόσιο Πανεπιστήμιο και προτάσσουν την παιδεία ως συνολικό μοχλό προόδου και ευημερίας για τους νέους και όλη την κοινωνία.
Διατσέντα Φανού Φουσκαρίνη
Καθηγήτρια και νομαρχιακή σύμβουλος
Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009
Ο σύγχρονος εθελοντισμός
.
Δεκάδες χιλιάδες πολιτών σ’όλο τον κόσμο ενεργοποιούνται μέσα απ’τον πολυσχιδή χώρο των εθελοντικών οργανώσεων που παρουσιάζει χαρακτηριστικά ποιοτικής αναβάθμισης, ενίσχυσης του ρόλου και της αποτελεσματικότητάς του, ώστε να μιλάμε για κοινωνική οικονομία, για κοινωνία των πολιτών, για προστατευτικά δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης .Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά συνίστανται
στην υψηλής στάθμης οργάνωση των εθελοντικών οργανώσεων που στην πλειονότητά τους(χωρίς να λείπουν και οι αρνητικές πλευρές) επιδιώκουν την πολιτικοποίηση των θέσεών τους, όχι με την έννοια της επιδίωξης συμμετοχής στην εξουσία, αλλά με την μακροχρόνια προσπάθεια για την εκ των κάτω ανάδυση καλών πρακτικών και νομοθετικών προτάσεων με κύρος.
Με τη μεγάλη διεύρυνση των τομέων παρέμβασης από την παραδοσιακή έμφαση στην ανακούφιση των πασχόντων και την καταπολέμηση της φτώχειας, της υπεράσπισης και προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ευάλωτων κονωνικά ομάδων, την προστασία του περιβάλλοντος-βιωσιμότητα, την αειφορία και την πράσινη ανάπτυξη, θέματα που μπορούν να χαρακτηρισθούν μεταϋλιστικά και παγκόσμιας σημασίας και προοπτικής.
Και βεβαίως το σύγχρονο εθελοντικό κίνημα βρίσκεται στην κατεύθυνση της καλλιέργειας δημοκρατικών αξιών και ιδεών όπως η προώθηση της αυτοοργάνωσης μειονεκτούντων κοινωνικών στρωμάτων ώστε να κατακτήσουν μέσα από μεταρρυθμίσεις το δικαίωμα στην εργασία και την κοινωνία , το δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση.
Παρότι συχνά αμφισβητείται η αξία της εθελοντικής προσφοράς με διάφορα επιχειρήματα όπως αυτό του προσπορισμού ιδίου οφέλους μπορώ να παραθέσω επιχειρήματα που καταδεικνύουν την σπουδαιότητα του υγιούς εθελοντισμού για τη ζωή μας και την ποιοτική ανάγνωση αυτής όπως:
Ο εθελοντισμός
· αποτελεί έκφραση αλτρουϊσμού και μέσο κοινωνικής ολοκλήρωσης.
· Μέσο αγωγής της προσωπικότητας.
· Μέσο εξοικονόμησης κρατικών πόρων
· Λειτουργεί ως γέφυρα ανάμεσα στις πολύπλοκες γραφειοκρατικές υπηρεσίες και τον ίδιο τον άνθρωπο.
· Ως φορές αλλαγής για δύσκαμπτες κρατικές Δομές.
· Απαραίτητο στοιχείο δημοκρατικής έκφρασης και συμμετοχής στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
· Λειτουργεί ως θεραπευτικό μέσον με το «άνοιγμα» του εθελοντή στον πλησίον.
· Αποτελεί μέσον για την από-επαγγελματοποίηση της ανθρώπινης προσφοράς.
· Λειτουργεί ως μέσον πειραματισμού και συνεχούς ανανέωσης με την ανατροφοδότηση των υπηρεσιών με φρέσκες ιδέες και ανανεωμένες μεθόδους.
Διατσέντα Φανού Φουσκαρίνη
Νομαρχιακή Σύμβουλος, Υπεύθυνη Εθελοντισμού της Ν. Α. Ηλείας
Δεκάδες χιλιάδες πολιτών σ’όλο τον κόσμο ενεργοποιούνται μέσα απ’τον πολυσχιδή χώρο των εθελοντικών οργανώσεων που παρουσιάζει χαρακτηριστικά ποιοτικής αναβάθμισης, ενίσχυσης του ρόλου και της αποτελεσματικότητάς του, ώστε να μιλάμε για κοινωνική οικονομία, για κοινωνία των πολιτών, για προστατευτικά δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης .Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά συνίστανται
στην υψηλής στάθμης οργάνωση των εθελοντικών οργανώσεων που στην πλειονότητά τους(χωρίς να λείπουν και οι αρνητικές πλευρές) επιδιώκουν την πολιτικοποίηση των θέσεών τους, όχι με την έννοια της επιδίωξης συμμετοχής στην εξουσία, αλλά με την μακροχρόνια προσπάθεια για την εκ των κάτω ανάδυση καλών πρακτικών και νομοθετικών προτάσεων με κύρος.
Με τη μεγάλη διεύρυνση των τομέων παρέμβασης από την παραδοσιακή έμφαση στην ανακούφιση των πασχόντων και την καταπολέμηση της φτώχειας, της υπεράσπισης και προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ευάλωτων κονωνικά ομάδων, την προστασία του περιβάλλοντος-βιωσιμότητα, την αειφορία και την πράσινη ανάπτυξη, θέματα που μπορούν να χαρακτηρισθούν μεταϋλιστικά και παγκόσμιας σημασίας και προοπτικής.
Και βεβαίως το σύγχρονο εθελοντικό κίνημα βρίσκεται στην κατεύθυνση της καλλιέργειας δημοκρατικών αξιών και ιδεών όπως η προώθηση της αυτοοργάνωσης μειονεκτούντων κοινωνικών στρωμάτων ώστε να κατακτήσουν μέσα από μεταρρυθμίσεις το δικαίωμα στην εργασία και την κοινωνία , το δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση.
Παρότι συχνά αμφισβητείται η αξία της εθελοντικής προσφοράς με διάφορα επιχειρήματα όπως αυτό του προσπορισμού ιδίου οφέλους μπορώ να παραθέσω επιχειρήματα που καταδεικνύουν την σπουδαιότητα του υγιούς εθελοντισμού για τη ζωή μας και την ποιοτική ανάγνωση αυτής όπως:
Ο εθελοντισμός
· αποτελεί έκφραση αλτρουϊσμού και μέσο κοινωνικής ολοκλήρωσης.
· Μέσο αγωγής της προσωπικότητας.
· Μέσο εξοικονόμησης κρατικών πόρων
· Λειτουργεί ως γέφυρα ανάμεσα στις πολύπλοκες γραφειοκρατικές υπηρεσίες και τον ίδιο τον άνθρωπο.
· Ως φορές αλλαγής για δύσκαμπτες κρατικές Δομές.
· Απαραίτητο στοιχείο δημοκρατικής έκφρασης και συμμετοχής στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
· Λειτουργεί ως θεραπευτικό μέσον με το «άνοιγμα» του εθελοντή στον πλησίον.
· Αποτελεί μέσον για την από-επαγγελματοποίηση της ανθρώπινης προσφοράς.
· Λειτουργεί ως μέσον πειραματισμού και συνεχούς ανανέωσης με την ανατροφοδότηση των υπηρεσιών με φρέσκες ιδέες και ανανεωμένες μεθόδους.
Διατσέντα Φανού Φουσκαρίνη
Νομαρχιακή Σύμβουλος, Υπεύθυνη Εθελοντισμού της Ν. Α. Ηλείας
Γυναικείος πολιτικός λόγος ως εναλλακτικός τρόπος προσέγγισης της εξουσίας
Εκλογές και πάλι στο προσκήνιο της καθημερινότητάς μας, σ’ένα εξαιρετικά δύσκολο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον, όπου πολλές κοινωνικές ομάδες πολιτών μαραζώνουν και περιθωριοποιούνται ολοένα και περισσότερο κάτω από το βάρος των πιεστικών προβλημάτων της φτώχειας.
Οι πολίτες καλούμαστε να διαλέξουμε πολιτικές που θα άρουν τα αδιέξοδα και θα δώσουν λύσεις, δυνατότητες, ευκαιρίες για να εκφράσουμε το δημιουργικό εαυτό μας, άνδρες και γυναίκες, για να πορευτούμε σ’ένα δρόμο ευημερίας και προοπτικής.
Εδώ θα τολμούσα να θέσω το ερώτημα αν εμείς οι γυναίκες έχουμε κάτι διαφορετικό να πούμε και να εκφράσουμε στην πολιτική; Αν υπάρχει διαφορετικός πολιτικός λόγος άλλος από εκείνον που εκφράζουν αιώνες τώρα οι άνδρες, έναν άφυλο ή καλύτερα ανδροκρατικό λόγο. Δεν αναφέρομαι βεβαίως σε ένα αξιακό σύνολο που διαπραγματεύεται τη γυναικεία διαφορετικότητα , αλλά σε ένα σύγχρονο πολιτικό λόγο που μπορεί να προσδώσει στην πολιτική και στους πολιτικούς μια νέα αντίληψη για την προοπτική της κοινωνίας και των πολιτών μέσα από τη διάσταση του κοινωνικού φύλου.
Θα απαντούσα λοιπόν ότι υπάρχει αυτός που προσδιορίζεται από μια νέα προσέγγιση που συνιστά μια καινούργια αντίληψη για τη δημοκρατία και την πολιτική εξουσία, ώστε αυτή να αντιλαμβάνεται την κοινωνία και να δρα με μεγαλύτερη ευαισθησία και αισθαντικότητα. Οι κατεξοχήν ικανότητες της γυναίκας, ικανότητα συμβιβασμού, επίτευξη συναίνεσης, συλλογική εργασία μπορεί να τροφοδοτήσουν το όραμα για μια νέα εποχή, για μια νέα πολιτική για τη λειτουργία της κοινωνίας των πολιτών. Οι ενεργοί πολίτες μπορεί να αποτελέσουν μια καινούργια συλλογική αντίληψη για την πολιτική, να τροφοδοτήσουν και να εμπνεύσουν τα κόμματα που έχουν μαραζώσει και απαξιωθεί από τους πολίτες.
Όντας οι γυναίκες αιώνες καταπιεσμένες, στερημένες από την ελευθερία της έκφρασης και της διαχείρισης του εαυτού τους έχουν ενσωματώσει στο βαθύτερο είναι τους την αίσθηση της αδικίας, της εκμετάλλευσης του πόνου της δυστυχίας με αποτέλεσμα να μπορούν να αντιληφθούν καλύτερα τους πολίτες που υποφέρουν , τους πολίτες που χρειάζεται η πολιτεία να σκύψει επάνω τους με περισσότερη ευαισθησία και πραγματικές πολιτικές για να τους επανεντάξει όταν έχουν περιθωριοποιηθεί κοινωνικοοικονομικά .
Ο γυναικείος πολιτικός λόγος λοιπόν είναι ένας φρέσκος πολιτικός λόγος μπολιασμένος με ευαισθησίες, που μπορεί να αγκαλιάσει τους πολίτες και να τους ξαναδώσει την πίστη στην πολιτική ως αξία και πραγματικότητα που μας αφορά, που δεν έχει σχέση με τον προσωπικό προσπορισμό και την ιδιοτέλεια.Ο πολιτικός λόγος που μπορεί να εκφέρεται και να πραγματώνεται από γυναίκες και άνδρες πολιτικούς, δίνοντας το όραμα και τη χαμένη συλλογικότητα σε μια κοινωνία μουδιασμένη και ναρκωμένη που έχει αποκάμει από ανημπόρια.
Οι πολίτες καλούμαστε να διαλέξουμε πολιτικές που θα άρουν τα αδιέξοδα και θα δώσουν λύσεις, δυνατότητες, ευκαιρίες για να εκφράσουμε το δημιουργικό εαυτό μας, άνδρες και γυναίκες, για να πορευτούμε σ’ένα δρόμο ευημερίας και προοπτικής.
Εδώ θα τολμούσα να θέσω το ερώτημα αν εμείς οι γυναίκες έχουμε κάτι διαφορετικό να πούμε και να εκφράσουμε στην πολιτική; Αν υπάρχει διαφορετικός πολιτικός λόγος άλλος από εκείνον που εκφράζουν αιώνες τώρα οι άνδρες, έναν άφυλο ή καλύτερα ανδροκρατικό λόγο. Δεν αναφέρομαι βεβαίως σε ένα αξιακό σύνολο που διαπραγματεύεται τη γυναικεία διαφορετικότητα , αλλά σε ένα σύγχρονο πολιτικό λόγο που μπορεί να προσδώσει στην πολιτική και στους πολιτικούς μια νέα αντίληψη για την προοπτική της κοινωνίας και των πολιτών μέσα από τη διάσταση του κοινωνικού φύλου.
Θα απαντούσα λοιπόν ότι υπάρχει αυτός που προσδιορίζεται από μια νέα προσέγγιση που συνιστά μια καινούργια αντίληψη για τη δημοκρατία και την πολιτική εξουσία, ώστε αυτή να αντιλαμβάνεται την κοινωνία και να δρα με μεγαλύτερη ευαισθησία και αισθαντικότητα. Οι κατεξοχήν ικανότητες της γυναίκας, ικανότητα συμβιβασμού, επίτευξη συναίνεσης, συλλογική εργασία μπορεί να τροφοδοτήσουν το όραμα για μια νέα εποχή, για μια νέα πολιτική για τη λειτουργία της κοινωνίας των πολιτών. Οι ενεργοί πολίτες μπορεί να αποτελέσουν μια καινούργια συλλογική αντίληψη για την πολιτική, να τροφοδοτήσουν και να εμπνεύσουν τα κόμματα που έχουν μαραζώσει και απαξιωθεί από τους πολίτες.
Όντας οι γυναίκες αιώνες καταπιεσμένες, στερημένες από την ελευθερία της έκφρασης και της διαχείρισης του εαυτού τους έχουν ενσωματώσει στο βαθύτερο είναι τους την αίσθηση της αδικίας, της εκμετάλλευσης του πόνου της δυστυχίας με αποτέλεσμα να μπορούν να αντιληφθούν καλύτερα τους πολίτες που υποφέρουν , τους πολίτες που χρειάζεται η πολιτεία να σκύψει επάνω τους με περισσότερη ευαισθησία και πραγματικές πολιτικές για να τους επανεντάξει όταν έχουν περιθωριοποιηθεί κοινωνικοοικονομικά .
Ο γυναικείος πολιτικός λόγος λοιπόν είναι ένας φρέσκος πολιτικός λόγος μπολιασμένος με ευαισθησίες, που μπορεί να αγκαλιάσει τους πολίτες και να τους ξαναδώσει την πίστη στην πολιτική ως αξία και πραγματικότητα που μας αφορά, που δεν έχει σχέση με τον προσωπικό προσπορισμό και την ιδιοτέλεια.Ο πολιτικός λόγος που μπορεί να εκφέρεται και να πραγματώνεται από γυναίκες και άνδρες πολιτικούς, δίνοντας το όραμα και τη χαμένη συλλογικότητα σε μια κοινωνία μουδιασμένη και ναρκωμένη που έχει αποκάμει από ανημπόρια.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)