Η νέα διοικητική δομή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αιρετή περιφέρεια και διευρυμένοι δήμοι, αποτελεί την ευκαιρία μας, την ευκαιρία της περιφέρειας στον Ελλαδικό χώρο για σχεδιασμό και ανάπτυξη οικονομική και κοινωνική σύμφωνα με τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών και των πολιτών τους. Η Ελληνική περιφέρεια βρίσκεται σε υστέρηση, με ελλιπείς υποδομές χωρίς αναπτυξιακά έργα, με διογκωμένα τα προβλήματα της καθημερινότητας(υγεία προστασία περιβάλλοντος, διαχείριση απορριμμάτων, ένταξη μεταναστών) και με την ανεργία να καλπάζει και να πετάει στο περιθώριο εκατοντάδες παιδιά με όνειρα να ζήσουν και να προκόψουν στον τόπο τους.
Αν αναφερθούμε στην Ηλεία , θεωρώ ότι σ’αυτή τη δύσκολη πραγματικότητα που ζούμε με την εσωτερική και παγκοσμιοποιημένη κοινωνικοοικονομική κρίση να μας συνθλίβει, χωρίς αναπτυξιακή προοπτική, με τις υποδομές που στηρίζουν ένα αγροτικό νομό να καταρρέουν(αρδευτικό δίκτυο, ΤΟΕΒ-ΓΟΕΒ), με συρρικνωμένο το αγροτικό και κτηνοτροφικό εισόδημα, χωρίς σχεδιασμό για μια ήπια τουριστική ανάπτυξη με την ανεργία να αγκαλιάζει όλο και πιο πολλούς Ηλείους, ο νέος αυτοδιοικητικός χάρτης μπορεί να προσφέρει το όραμα, τη στρατηγική, το σχεδιασμό, την οργάνωση και υλοποίηση μιας νέας αναπτυξιακής τροχιάς για την Ηλεία, με την προϋπόθεση ότι θα τηρηθούν τα προαπαιτούμενα για την εφαρμογή της νέας αυτοδιοικητικής οργάνωσης, δηλαδή: γενναία χρηματοδότηση, διακριτοί ρόλοι και αρμοδιότητες διευρυμένων δήμων και αιρετής περιφέρειας σε σχέση με τις προβλεπόμενες περιφερειακές ελεγκτικές δομές του κεντρικού κράτους, υπαλληλικό προσωπικό , τεχνοκράτες, λοιποί που θα στελεχώσουν τις καινούργιες αυτοδιοικητικές δομές σε σχέση πάντα με το υπάρχον προσωπικό Δήμων και Νομαρχιών, εξασφάλιση των ίσων όρων για ανάπτυξη(ασφαλιστικές δικλείδες για τη συμμετοχή όλων στις αποφάσεις) όλων των δήμων και κοινοτήτων που θα αποτελέσουν τους μεγάλους διευρυμένους δήμους της χώρας.
Βεβαίως ένα μεγάλο ζήτημα που έχει ανακύψει και αφορά τις τοπικές κοινωνίες: πόσες περιφέρειες, πόσοι δήμοι, ποιοι θα συνενωθούν με ποιους και που θα είναι η έδρα. Ερωτήματα που ανακύπτουν γατί πρέπει να συνυπάρξουμε και να μοιραστούμε αγαθά και εξουσία. Όμως η ματιά μιας ισομερούς ανάπτυξης για όλους, που θεωρώ ότι προτάσσει ο Καλλικράτης αποτελεί και το στοίχημα για να ξεπεράσουμε τις τοπικιστικές λογικές της έδρας του μεγάλου Δήμου ή της Περιφέρειας.
Και βεβαίως επειδή οι θεσμοί και οι κοινωνίες προχωρούν με τους πολίτες και μάλιστα οι καινούργιοι θεσμοί μπορεί γίνονται αναπτυξιακά εργαλεία, μοχλοί καινοτόμων δράσεων, δίκτυα πολιτισμού και κοινωνικής αλληλεγγύης μόνον αν έχουν μπροστάρηδες πολίτες που είναι οραματιστές, απαλλαγμένοι από τοπικιστικά σύνδρομα και μικροπολιτικές λογικές, άνθρωποι της συναίνεσης και της πειθούς του διαλόγου , χωρίς ιδιοτελείς επιδιώξεις. Τότε μόνο μπορούμε να πετύχουμε.
Τέλος ως πολίτις του κάμπου εκφράζω την προσδοκία μου για το μεγάλο διευρυμένο Δήμο του κάμπου που ίσως είναι από τις λίγες φορές που σχεδόν το σύνολο των πολιτών το επιθυμεί .Ευελπιστώ ότι θα επικρατήσει η αντίληψη που οδηγεί στην ανάπτυξη και βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών και θα περιττεύσουν οι σκοπιμότητες αν υπάρχουν, για κατακερματισμό του κάμπου( 2 Δήμοι ή και περισσότεροι) οι οποίοι σε καμιά περίπτωση δε θα είναι βιώσιμοι σ’αυτό το δύσκολο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον, και δεν θα καταφέρουν να ανταποκριθούν στις αυξημένες και διογκωμένες από παλιά ανάγκες των πολιτών.
Διατσέντα Φανού Φουσκαρίνη, καθηγήτρια, νομαρχιακή σύμβουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου